Σπλαχνικές αρτηρίες ονομάζονται οι αρτηρίες που μεταφέρουν αίμα στα εσωτερικά όργανα του σώματος και ιδιαίτερα της κοιλιάς.

Κυριότερες είναι οι αρτηρίες των νεφρών (νεφρικές αρτηρίες) (βλ. στένωση νεφρικών αρτηριών) και οι αρτηρίες του πεπτικού συστήματος (κοιλιακή αρτηρία, άνω μεσεντέριος και κάτω μεσεντέριος αρτηρία).

Φυσιολογικά, το εσωτερικό των αρτηριών του ανθρώπου είναι ομαλό χωρίς στενώσεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις δημιουργείται η αθηρωματική πλάκα (αρτηριοσκλήρυνση), η οποία προοδευτικά αποφράσσει τον αυλό των αρτηριών. Παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση της αθηρωματικής νόσου είναι η ηλικία, η οικογενειακή προδιάθεση, η αυξημένη χοληστερίνη, ο σακχαρώδης διαβήτης, η υπέρταση, η παχυσαρκία και το κάπνισμα.

Συνήθως, χρειάζεται να υπάρχει σημαντική στένωση σε δύο τουλάχιστον από τις τρείς αρτηρίες του πεπτικού συστήματος για να έχει ο ασθενής συμπτώματα. Αυτά είναι πόνος μετά το φαγητό, απώλεια βάρους και σε σοβαρότερες καταστάσεις δημιουργείται νέκρωση του εντέρου με πολύ βαρεία συμπτωματολογία.

Η διάγνωση της στένωσης των σπλαχνικών αρτηριών γίνεται ανώδυνα με triplex σπλαχνικών αρτηριών. Σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτείται αξονική αγγειογραφία, μαγνητική αγγειογραφία ή ψηφιακή αγγειογραφία.

Θεραπεία ΔΕΝ είναι απαραίτητη για όλους τους ασθενείς. Αντιθέτως εφαρμόζεται σε επιλεγμένους ασθενείς, με νόσο δύο τουλάχιστον αγγείων και εξαρτάται από τα συμπτώματα του ασθενούς και το βαθμό της στένωσης των αγγείων. Πέραν της φαρμακευτικής αγωγής, η επεμβατική θεραπεία γίνεται με δύο μεθόδους. Η πρώτη είναι η διαδερμική αναίμακτη θεραπεία (αγγειοπλαστική και τοποθέτηση stent) και η δεύτερη είναι η ανοικτή χειρουργική επέμβαση.

Στη σύγχρονη αγγειοχειρουργική η συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων αντιμετωπίζεται με την αναίμακτη μέθοδο (αγγειοπλαστική και τοποθέτηση stent).

Στην αναίμακτη θεραπεία χρησιμοποιείται ΜΟΝΟ τοπική αναισθησία. Γίνεται παρακέντηση μιας περιφερικής αρτηρίας του ποδιού ή του χεριού και η αποκατάσταση της στένωσης γίνεται από το εσωτερικό του αγγείου. Στη μέθοδο αυτή ο αγγειοχειρουργός χρησιμοποιεί ένα εξειδικευμένο μπαλονάκι που ανοίγει το αγγείο στο σημείο της στένωσης. Στη συνέχεια τοποθετεί ένα εσωτερικό μεταλλικό νάρθηκα (stent) ο οποίος βοηθά στο να παραμείνει η αρτηρία ανοικτή.

Σε ΜΙΑ ημέρα ο ασθενής φεύγει από το νοσοκομείο και η ανάρρωση του είναι ταχύτατη και ανώδυνη.

Στην ανοικτή επέμβαση, μετά από γενική αναισθησία, γίνεται τομή στην κοιλιά και δημιουργείται μία παράκαμψη της απόφραξης (bypass) με συνθετικό μόσχευμα ή φλέβα του ασθενούς.

Η αναίμακτη θεραπεία εφαρμόζεται στη συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών.

Τα αποτελέσματά της είναι άριστα όταν:

α) εφαρμόζεται από αγγειοχειρουργούς με μεγάλη εμπειρία στις μεθόδους αυτές

β) διενεργείται σε υψηλής τεχνολογίας εξειδικευμένο χειρουργείο (ΥΒΡΙΔΙΚΟ), το οποίο συνδυάζει την ασφάλεια του χειρουργείου με την άριστη απεικόνιση των αγγείων που προσφέρει ο ψηφιακός αγγειογράφος

γ) χρησιμοποιούνται τελευταίας τεχνολογίας υλικά.

Οι ασθενείς που πάσχουν από στένωση σπλαχνικών αρτηριών πρέπει να απευθύνονται σε αγγειοχειρουργούς που έχουν εμπειρία τόσο στην διαδερμική αναίμακτη όσο και στην ανοικτή χειρουργική θεραπεία έτσι ώστε να εφαρμόζουν σε κάθε άρρωστο ξεχωριστά την πρέπουσα μορφή θεραπείας.

Στις εικόνες που ακολουθούν παρουσιάζονται περιστατικά από την Κλινική μας με επιτυχή αναίμακτη θεραπεία της κοιλιακής αρτηρίας, της άνω και της κάτω μεσεντερίου αρτηρίας.


HIGH CELIAC 1: Στένωση κοιλιακής αρτηρίας
Στένωση κοιλιακής αρτηρίας
HIGH CELIAC 2: Στέντ κοιλιακής αρτηρίας
Στέντ κοιλιακής αρτηρίας

HIGH SMA 1: Στένωση άνω μεσεντερίου αρτηρίας
Στένωση άνω μεσεντερίου αρτηρίας
HIGH SMA 2: Στέντ άνω μεσεντερίου αρτηρίας
Στέντ άνω μεσεντερίου αρτηρίας

HIGH IMA 1: Στένωση κάτω μεσεντερίου αρτηρίας
Στένωση κάτω μεσεντερίου αρτηρίας
HIGH IMA 2: Στέντ κάτω μεσεντερίου αρτηρίας
Στέντ κάτω μεσεντερίου αρτηρίας