Οι κυριότερες λειτουργίες των νεφρών είναι:
1. Καθαρισμός του αίματος και αποβολή των τοξικών ουσιών από τον οργανισμό.
2. Ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης.
Απαραίτητη προϋπόθεση για την ομαλή λειτουργία των νεφρών είναι η σωστή παροχή αίματος από τις αρτηρίες, οι οποίες ονομάζονται νεφρικές.
Φυσιολογικά, το εσωτερικό των αρτηριών του ανθρώπου είναι ομαλό χωρίς στενώσεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις δημιουργείται η αθηρωματική πλάκα (αρτηριοσκλήρυνση), η οποία προοδευτικά αποφράσει τον αυλό των αρτηριών. Παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση της αθηρωματικής νόσου είναι η ηλικία, η οικογενειακή προδιάθεση, η αυξημένη χοληστερίνη, ο σακχαρώδης διαβήτης, η υπέρταση, η παχυσαρκία και το κάπνισμα.
Η στένωση των νεφρικών αρτηριών μπορεί να οδηγήσει σε:
1) Αύξηση της αρτηριακής πίεσης (υπέρταση).
2) Νεφρική δυσλειτουργία ή ανεπάρκεια.
Ασθενείς με στένωση νεφρικής αρτηρίας αρχικά μπορεί να μην έχουν κανένα σύμπτωμα. Με την πάροδο του χρόνου μπορούν να εμφανίσουν υπέρταση ή δυσλειτουργία των νεφρών.
Η διάγνωση της στένωσης των νεφρικών αρτηριών γίνεται ανώδυνα με εξετάσεις αίματος και triplex νεφρικών αρτηριών. Σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτείται αξονική αγγειογραφία, μαγνητική αγγειογραφία ή ψηφιακή αγγειογραφία.
Θεραπεία της στένωσης των νεφρικών αρτηριών ΔΕΝ είναι απαραίτητη για όλους τους ασθενείς. Αντιθέτως εφαρμόζεται σε αυστηρά επιλεγμένους ασθενείς. Η θεραπεία της στένωσης των νεφρικών αρτηριών εξαρτάται από τα συμπτώματα του ασθενούς και το βαθμό της στένωσης των αγγείων. Πέραν της φαρμακευτικής αγωγής, η επεμβατική θεραπεία της στένωσης των νεφρικών αρτηριών, όταν χρειάζεται, γίνεται με δύο μεθόδους. Η πρώτη είναι η διαδερμική αναίμακτη θεραπεία (αγγειοπλαστική και τοποθέτηση stent) και η δεύτερη είναι η ανοικτή χειρουργική επέμβαση.
Στη σύγχρονη αγγειοχειρουργική η συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων αντιμετωπίζεται με την αναίμακτη μέθοδο (αγγειοπλαστική και τοποθέτηση stent).
Στένωση Νεφρικής
Stent Νεφρικής
Στην αναίμακτη θεραπεία χρησιμοποιείται ΜΟΝΟ τοπική αναισθησία. Γίνεται παρακέντηση μιας περιφερικής αρτηρίας του ποδιού ή του χεριού και η αποκατάσταση της στένωσης γίνεται από το εσωτερικό του αγγείου. Στη μέθοδο αυτή ο αγγειοχειρουργός χρησιμοποιεί ένα εξειδικευμένο μπαλονάκι που ανοίγει το αγγείο στο σημείο της στένωσης. Στη συνέχεια τοποθετεί ένα εσωτερικό μεταλλικό νάρθηκα (stent) ο οποίος βοηθά στο να παραμείνει η αρτηρία ανοικτή. Σε ΜΙΑ ημέρα ο ασθενής φεύγει από το νοσοκομείο και η ανάρρωση του είναι ταχύτατη και ανώδυνη.
Στην ανοικτή επέμβαση, μετά από γενική αναισθησία, γίνεται τομή στην κοιλιά και δημιουργείται μία παράκαμψη της απόφραξης (bypass) με συνθετικό μόσχευμα ή φλέβα του ασθενούς.
Η αναίμακτη θεραπεία εφαρμόζεται στη συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών.
Τα αποτελέσματά της είναι άριστα όταν:
α) εφαρμόζεται από αγγειοχειρουργούς με μεγάλη εμπειρία στις μεθόδους αυτές
β) διενεργείται σε υψηλής τεχνολογίας εξειδικευμένο χειρουργείο (ΥΒΡΙΔΙΚΟ), το οποίο συνδυάζει την ασφάλεια του χειρουργείου με την άριστη απεικόνιση των αγγείων που προσφέρει ο ψηφιακός αγγειογράφος
γ) χρησιμοποιούνται τελευταίας τεχνολογίας υλικά.
Οι ασθενείς που πάσχουν από στένωση νεφρικών αρτηριών πρέπει να απευθύνονται σε αγγειοχειρουργούς που έχουν εμπειρία τόσο στην διαδερμική αναίμακτη όσο και στην ανοικτή χειρουργική θεραπεία έτσι ώστε να εφαρμόζουν σε κάθε άρρωστο ξεχωριστά την πρέπουσα μορφή θεραπείας.